?!.

Można by powiedzieć, że Kod emocji to historia czterech zwyczajnych dwudziestoparolatek, którym los kazał się spotkać w jakimś nieistotnym momencie. Można by tak powiedzieć, gdyby nie było to oczywistą nieprawdą. Bowiem nie ma zwyczajnych ludzi – i dlatego też każda z bohaterek tej książki jest na swój sposób nieprzeciętna.



Wydawnictwo: MG
Wydano:  2010
stron :246





Pytajnik, wykrzyknik czy kropka, który z tych znaków preferujecie????
Staram się jak najwięcej używać kropek, jednak czasem korzystam z pytajnika, staram się omijać wykrzyknik, choć niestety nie zawsze mnie to wychodzi. Nasze emocje są różne, w różnych okolicznościach... Nasuwa się pytanie czy można przestać? Czy są ludzie nie okazujący własnych emocji????

Los czasem stawia nam na swojej drodze ludzi, którzy z pozoru do nas nie pasują, ale to tylko pozory. Najwidoczniej stawia je po coś...ma jakieś konkretne plany, choć nie zdajemy sobie z tego sprawy.
(...) wszystko w życiu człowieka ma cel i sens. Tylko czasami odkrywamy go dużo później"
Tak też było z głównymi bohaterkami książki "Kod emocji". Poznały się, polubiły, ba zaprzyjaźniły, by za jakiś czas odkryć, że los miał w stosunku do nich konkretne plany...

Jolanta Kwiatkowska zaskoczyła mnie swoim stylem, niby książka naiwna, zakręcona, jakoś mało wiarygodna, ale jednak po coś... Może by zrozumieć wiele spraw???? By się przekonać, że życie czasem bywa okrutne??? Może dlatego, by zauważyć, że los nie zawsze rzuca nam róże pod nogi, czasem układa je kolcem do góry!!! Jednak często daje nauczkę, uczy nas pokory, wytrwałości, zrozumienia drugiego człowieka, czasem namawia do kłamstwa, ale generalnie los wyznacza nam ścieżkę, po której dążymy lub z niej zbaczamy. Wybór  należy do nas...choć może tak tylko uważamy???

"Kod emocji" to powieść pouczająca, niby nie skomplikowana, ale jednak na tyle ciekawa, że ciężko z nią się rozstać. Porusza wiele ciekawych tematów, od różnic pokoleniowych, poprzez "chore" związki, po problemy życia codziennego. Mnie Jolanta Kwiatkowska zdecydowanie przekonała do siebie. Ta powieść była moją pierwszą, z pewnością nie ostatnią powieścią jaką przeczytałam. Książka godna polecenia, idealna na jesienne pochmurne dni ...Polecam!